به نظر نمیرسد اگر سگی ما را گاز بگیرید راهکار موثر آن باشد که ما هم او را گاز بگیریم.

گروهی تروریستی, اتوبوسی حامل سربازان را مورد هدف قرار داده است و متاسفانه جمعی از هموطنانمان کشته و تعدادی را زخمی کرده اند که جا دارد در همین جا ابراز همدردی خود را نسبت به بازماندگان آن عزیزان اعلام کنم .

و اما در پیام هایی که در اخبار از مقامات کشوری و لشگری دیده می شود همچون زمانهای دیگر، همگی با یک جمله شبیه به هم سخن خود را آغاز کرده اند؛

“انتقام” خون این عزیزان را خواهیم گرفت.

اگر چه انتقام نوعی ابراز خشم است، خشم ناشی از جراحتی که بر فرد وارد شده ولی رفتاری بالغانه ای محسوب نمیشود و از کسانی که حاکمان جامعه اند انتظار میرود آن قدر بالغانه رفتار کنند که برای رفع یک مشکل مشکل دیگری را به وجود نیاورند .

در خشم عادی و سازنده، که در سایه ناکامی بوجود می آید، با حد و حدود گذاشتن برای دیگران از خود محافظت میکنیم و اما در غیظ هدف نه ایجاد حد و حدود بلکه نابودی عامل آسیب زا (انتقام) است.

مراحل ابراز خشم در پست ترین رده های حیوانی زدو خرد میباشد، یک مرحله بالاتر از آن مرحله فحش و ناسزا میباشد و مرحله بالاتر آن قهر و بالاترین مرحله، گفتگوست.

زمانی که فردی به فرد دیگری تجاوز میکند یا فردی را میکشند با کشتن فرد مورد نظر یا با تجاوز کردن به آن درست مثل زمانی که یک سگ مارا گاز میگیرد ماهم آن را گاز بگیریم.

انتظار میرود یک مسئول خصوصا در رده های بالای حکومتی که کلامی تاثیر گذار در افراد جامعه دارد و استفاده او از واژه ای همچون “انتقام” میتواند آن را فراگیر کند، از الفاظ بالغانه تری استفاده کنند.

شاید استفاده از ادبیات زیر بالغانه تر به نظر برسد:

ما خواهان صلح و دوستی هستیم و با کسانی که با زبانی بجز گفتگوی بالفانه با ما سخن بگویند برابر با قانون برخورد خواهیم کرد و این را حق خود میدانیم که کسانی که دست به چنین اعمال غیر انسانی زده اند را پیگیری کرده و به دست قانون بسپاریم.

– دکتر حسام فیروزی