تجربه طلاق والدین و اثرات آن بر کودکان

در سرتاسر جهان هر ساله از هر چهار کودک، یکی از آن ها تجربه طلاق والدین را دارد و افزایش آمار کودکانی که والدین‌شان طلاق گرفته‌اند یک پدیده‌ی جهانی است‌.

فرزندان در سنین و مراحل رشدی مختلف واکنش‌های متفاوتی نسبت یه این مساله نشان می‌دهند. مرحله رشد عاطفی فرزندان عامل مهمی در نحوه درک آن ها از پدیده‌ی طلاق است.

کودکان زیر پنج سال بیشتر تحت تاثیرات منفی فرایند طلاق قرار می‌گیرند. این کودکان در مقابل افسردگی آسیب‌پذیرتر هستند، در مورد ماهیت خانواده و روابط بین فردی دچار سردرگمی می‌شوند، به خاطر طلاق والدین خود را سرزنش می کنند (که در این مساله بسیار مقاوم به مداخلات درمانی هستند)، واپس‌گرایی در رفتار، و ترس از به حاشیه رانده شدن از دیگر پیامدهای این پدیده است.

کودکان ۹-۷ ساله علائمی از جمله احساس غمگینی و فقدان، احساس ترس و عدم امنیت، اعتقاد به ضرورت وجود یک خانواده سالم برای ایمنی و رشدشان، و اشتیاق زیاد برای والد غایب را نشان می‌دهند.

کودکان ۱۲-۱۰ احساس شرم و خجالت، تقسیم وفاداری و طرفداری از هر دو والد، تلاش جهت آشتی دادن والدین و همزمان با آن تلاش برای رد هر گونه روابط اجتماعی جدید را بروز می‌دهند.

در نوجوانی نیز، خشم و اندوه، احساس شرم و خجالت، و نگرانی در مورد ازدواج و روابط آینده از دغدغه‌ای اصلی این فززندان می‌باشد.

محبوبه توکلی
مددکار اجتماعی