ورزش چگونه میتواند پیری را به تعویق بیاندازد؟

ورزش منظم و پایدار، روند پیر شدن را به تاخیر می‌اندازد؛ براساس تحقیقی که اخیرا در دانشگاه بیرمنگام انجام شده، سالخوردگانی که در طول زندگی خود بیشتر به فعالیتهای ورزشی پرداخته‌اند، نشانه‌هایی از کاهش روند پیر شدن را نشان داده‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد کسانی که از دوران اولیه‌ی زندگی به طور فعال و منظم به فعالیتهای ورزشی پرداخته‌اند، از سطح کلسترول پایین تر و سیستم ایمنی بهتری نسبت به بقیه برخوردار هستند.

محققان دانشگاه بیرمنگام و کالج لانگ کینگ دریافته‌اند که فعال بودن در طول زندگی، بدن را جوانتر و سالمتر نگه می‌دارد.

محققان برای ارزیابی سلامتی افراد سالخورده‌ای که بیشتر در فعالیتهای ورزشی مشارکت کرده بودند، آزمایشاتی ترتیب دادند تا ببینند که آیا ورزش منظم می‌تواند فرایند پیر شدن را کاهش دهد یا نه.

این مطالعه بر روی ۱۲۵ دوچرخه سوار غیر حرفه‌ای ۵۵ تا ۷۹ ساله صورت گرفت که ۸۴ نفر از آنها مرد و ۴۱ نفر زن بودند. مردان می‌بایست با دوچرخه قادر به پیمودن ۱۰۰ کیلومتر در کمتر از ۶.۵ ساعت باشند، در حالی که زنان می‌بایست بتوانند در عرض ۵/۵ ساعت ۶۰ کیلومتر دوچرخه برانند.

سیگاری ها، معتادان به الکل و کسانی که مبتلا به فشار خون بالا و یا سایر شرایط بهداشتی بودند، از مطالعه حذف شدند.

شرکت کنندگان تحت آزمون‌های آزمایشگاهی قرار گرفتند و با گروهی از بزرگسالان که در فعالیتهای بدنی منظم سهیم نبودند، مقایسه شدند. این گروه شامل ۷۵ فرد سالم در سنین ۵۷ تا ۸۰ سالگی و ۵۵ جوان سالم ۲۰ تا ۳۶ ساله بود.

این مطالعه نشان داد که از دست دادن توده‌ی عضلانی و قدرت بدنی در کسانی که به طور مرتب ورزش می‌کنند، رخ نمی‌دهد. همچنین میزان چربی بدن و کلسترول دوچرخه سواران با افزایش سن آنان، بالا نمی‌رود، و پس از اینکه مشاهده شد که سطح تستوسترون مردان در حین مطالعه همچنان در سطح بالایی باقی مانده بود، احتمالا نشان می‌دهد که ورزش از یائسگی زودهنگام زنان نیز جلوگیری می‌کند.

شگفت اینکه، این مطالعه همچنین نشان داد که مزایای ورزش فراتر از بهداشت عضلانی است، زیرا دوچرخه سواران علاوه بر آن دارای سیستم ایمنی بهتری نسبت به دیگران بودند.

یکی از ارگانها به نام تیموس (thymus)، که سلول های ایمنی به نام سلول های T را درست میکند، از سن ۲۰ سالگی به بعد به مرور کوچکتر شده و سلول های T کمتری را ایجاد می‌کند. با این حال، این مطالعه نشان داد که، تیموس دوچرخه سواران، تعداد زیادی از سلولهایT را به همان میزان افراد جوانتر ایجاد می‌نمایند.

یافته های آماری نشان می‌دهند که کمتر از نصف افراد ۶۵ ساله برای حفظ سلامتی خود به اندازه‌ی کافی ورزش می‌کنند و بیش از نیمی از افراد کمتر فعال بالای ۶۵ سال از حداقل دو نوع بیماری رنج می برند. پروفسور جانت لورد، مدیر موسسه‌ی التهاب و پیری در دانشگاه بیرمنگام، می‌گوید: ” بقراط ۴۰۰ سال قبل از میلاد گفته است که ورزش بهترین دارو برای انسان است. اما پیام او در طول زمان گم شده است و مردم نیز به طور فزاینده‌ای کم تحرک‌تر شده اند”.

“اما مهمتر از همه، یافته های ما این فرض را کم رنگ می‌کند که پیری به طور خودکار باعث می‌شود که ما ضعیف تر شویم”.

“نتیجه‌ی تحقیقات ما این است که اکنون شواهد قدرتمندی در دست داریم که مردم را به انجام تمرینات منظم ورزشی در طول زندگی خود تشویق می‌کنند، و این راه حل مناسبی برای این ایده ی منفی است که ما طولانی‌تر زندگی می کنیم ، اما نه سالم‌تر.”

همچنین دکتر نیهاریکا آرورا دوگال، از دانشگاه بیرمنگام، میگوید:

“ما امیدواریم این یافته ها مانع از این شود که به عنوان یک جامعه بپذیریم که پیری و بیماری ها به طور معمول وجود دارند و سومین مرحله‌ی سن انسان چیزی است که باید تحمل کرد و نه اینکه از آن لذت برد.”

پروفسور استفان هاریگرید، مدیر مرکز علوم انسانی و فیزیک فضانوردی در کالج کینگ لندن، می‌گوید: “یافته‌ها بر این واقعیت تأکید می‌کنند که دوچرخه سواران صرفا به این دلیل که آنها سالم هستند، ورزش نمی کنند، بلکه آنان سالم هستند، زیرا که آنها قبلا و هم اکنون برای چنین مرحله‌ی مهمی از زندگی خود ورزش کرده‌اند.

بدن آنها این قابلیت را به دست آورده است که سلامتی آنان را فارغ از مشکلات معمولی ناشی از کمبود تحرک به طور مطلوب تضمین نماید، ولی اگر فعالیت را از زندگی آنان بردارید، احتمالا سلامتی آنان نیز بدتر خواهد شد. “

نورمن لازاروس، استاد افتخاری کالج کینگ لندن و همچنین دوچرخه سوار کارشناسی ارشد و دکتر راس پولاک، که مطالعه‌ی عضلانی را انجام داد، هر دو تایید کردند که: “بسیاری از ما که ورزش می کنیم به هیچ وجه از ظرفیت فیزیولوژیکی مشابه ورزشکاران حرفه ای برخوردار نیستیم”.

“اصولا ما به این دلیل ورزش می‌کنیم که از زندگی خودمان، بیشتر لذت ببریم. تقریبا همه می‌توانند در تمرینی شرکت کنند که با توانایی‌های فیزیولوژیکی خودشان سازگار باشد. “به ورزشی بپردازید که با محیط زندگی شما متناسب بوده و بتوانید از آن لذت ببرید و عادت فعالیت بدنی را تجربه کنید. در مراحل بعدی زندگی با بهره گیری از یک دوران سالخوردگی مستقل و پربار، پاداش آن را پس خواهید گرفت. “

یافته های این پژوهش به تفصیل در دو مقاله در (Aging Cell) منتشر شده اند و نتیجه‌ی مطالعات مشترک در حال انجام توسط دو دانشگاه است، و توسط بنیاد BUPA تأمین مالی می‌شود.

محققان امیدوارند که به بررسی دوچرخه سواران ادامه دهند تا ببینند که دوچرخه سواران همچنان میرانند و همواره جوان و سالم می مانند.

?در مورد این پژوهش عصب شناسی بیشتر بدانیم:

?از ویژگی‌های عمده‌ی سالمندی سیستم ایمنی (immunesenescence)، این است که کاهش فعالیت تیموس (thymic)، با افزایش سطح فعالیت بدنی در بزرگسالی، بهبود می یابد.

?این ایده به طور گسترده ای پذیرفته شده است که پیری با سالمندی سیستم ایمنی بدن، یعنی آتروفی تیموسی (thymic atrophy) و افزایش تعداد سلول های T پیری (senescent T cells) همراه است که منجر به سازش ایمنی می‌شود. با این حال، فعالیت بدنی که بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد اما به طور چشمگیری با افزایش سن کاهش می‌یابد، در این ادبیات مورد توجه قرار نمی‌گیرد. ما پروفایل ایمنی را در ۱۲۵ بزرگسال مورد بررسی قرار دادیم (۵۵-۷۹ سال)، که سطح بالایی از فعالیت فیزیکی (دوچرخه سواری) را برای مدت زیادی از زندگی بزرگسالی خود حفظ کرده بودند، ۷۵ سالمند بالغ و ۵۵ بزرگسال جوان که در فعالیتهای منظم ورزشی درگیر نبودند. فراوانی سلولهای عصبی T و سلول های تیموسی (RTE) در دوچرخه سواران در مقایسه با افراد سالم غیر فعال بالاتر بود، و فراوانی RTE در دوچرخه سواران با بزرگسالان جوان تفاوتی نداشت.

?دوچرخه سواران، در مقایسه با همتایان کمتر فعال خود، به میزان قابل توجهی از سطوح بالاتر سرمی سیتوکین محافظ تیموسین IL-7 و سطح پایین تر IL-6 برخوردار بودند که باعث افزایش آتروفی تیموسی می شود. دوچرخه سواران همچنین شواهد بیشتری را در مورد کاهش سالمندی سیستم ایمنی نشان دادند، یعنی قطبش Th17 پایین تر و فرکانس سلولی B بالاتر از افراد سالخورده غیر فعال بود. فعالیت فیزیکی در برابر تمام جنبه‌های سالمندی سیستم ایمنی (immunesenescence) محافظت نمی شود: { CD28−veCD57+ve senescent CD8 T-cell frequency } بین دوچرخه سواران و بزرگان غیر فعال تفاوتی نداشت.

?در نتیجه بسیاری از ویژگی‌های سالمندی سیستم ایمنی ممکن است به دلیل کاهش فعالیت بدنی همراه با افزایش سن باشد.

http://neurosciencenews.com/aging-exercise-8612/

ترجمعه از کانال تلگرامی آگاهی از مغز