اختلالات تیک چیست؟ – دکتر سعیده رئیسی

اختلالات تیک گروهی از اختلالات عصبی – روانی هستند که عموما در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شوند (عموما حدود ۷ سالگی ولی ممکن است حتی در ۲ سالگی هم دیده شود) و ممکن است در طول زمان ثابت باشند و یا به طور متناوب دچار تشدید و تخفیف شوند.هر چند تیک ها ارادی نیستند اما در برخی افراد برای دوره های زمانی معینی سرکوب میشوند.

تیک ها اغلب عضلات صورت و گردن را درگیر میکنند مانند چشمک زدن وشکلک های دهانی یا تکان دادن سر و گاهی صوتی هستند مانند صاف کردن گلو، بالا کشیدن بینی و سرفه.

برخی افراد مبتلا به تیک، میتوانند تیکهای خود را برای چند دقیقه تا چند ساعت سرکوب کنند ولی معمولا کودکان بخصوص در سنین پایین تر یا از وجود تیک خود اگاهی ندارند یا نمیتوانند از آن جلوگیری کنند.ولی ممکن است در حالتهای ارامسازی و فعالیت تخفیف یابد.غالبا در خواب از بین میرود.

نخستین گام برای تعیین مناسب ترین شیوه ی درمان این اختلال بررسی کارکرد کلی کودک یا نوجوان است. درمان باید با آموزش جامع خانواده که اگاهی یابند و کودک را به خاطر رفتارهای تیک تنبیه نکنند.

در موارد خفیف ممکن است نیازی به درمان نباشد در مواردی که عملکرد اجتماعی و تحصیلی کودک را تحت تاثیر قرار میدهد از مداخلات دارویی میتوان کمک گرفت که تا حدودی موثرند و استفاده از مداخلات رفتاری برای کاهش دادن تیک‌ها در کودکان بزرگتر انچه که بیش از تیک برایشان آزاردهنده است احساس ناخوشایندی است که به دلیل وجود این اختلال تجربه میکنند و لذا نیاز است در این مورد حتما از درمانگر کمک گرفته شود