خشونت رفتاری: چه کنیم اگر همسرمان ما را کنترل میکند؟
کنترل خشونتآمیز چیست؟
کنترل خشونتآمیز نوعی خشونت خانگی است اما لزوماً خشونت فیزیکی نیست.
چنین رفتاری باعث میشود که قربانی نتواند به شبکههای حمایتی دسترسی داشته باشد و فقط متکی به شخصی که او را آزار، تهدید، تحقیر و ارعاب میکند، باشد.
پروفسور ایوان استارک، این وضعیت را با گروگان گرفته شدن برابر میداند: “قربانی در جهان غیرواقعی ساختهٔ فرد آزارگر اسیر میشود و در دام جهانی از سردرگمی و تناقض و هراس میافتد”.
نشانههای آن چیست؟
کیتی گاش، مدیر اجرایی سازمان کمک به زنان آن را اینطور شرح میدهد: ” اگر همسر شما مدام اعتمادبهنفس شما را خرد کند و به شما توهین کند و مدام بر آنچه تماشا میکنید، آنچه میپوشید، جایی که میروید، نظارت کند و نگذارد که شما به دیدار دوستان و فامیل خود بروید و البته گاهی آزار اقتصادی یعنی نظارت و کنترل خرجهایی که میکنید هم میتواند نشانههای اخطاردهنده باشد”.
در اینجا چند مثال میآوریم:
جلوگیری از رفتن سر کار، مدرسه، دانشگاه و آموزشگاه
در اختیار نگذاشتن پول یا کنترل آن
جدا کردن فرد از خانواده و دوستانش
محدود کردن امکان استفاده از خوراک و نوشیدنی و نیازهای روزمره
نظارت و کنترل استفاده از شبکههای اجتماعی
تعیین این که چه باید بپوشید
تهدید به خشونت فیزیکی اگر آنطور که میخواهد رفتار نکنید
آزار و تهدید عزیزان یا حیوانات خانگی محبوب
چه کسی میتواند قربانی شود؟
باوری وجود دارد که گمان دارد خشونت رفتاری و آزار خانگی به طور کلی در میان زوجهایی رخ میدهد که سالهاست با یکدیگر زندگی میکنند و سنشان بیشتر است.
اما چنین نیست.
هر کسی ممکن است قربانی چنین رفتاری شود، کیتی میگوید: ” آزار و خشونت خانگی هیچ محدودیت سنی ندارد، در حقیقت، بیشتر زنان جوانتر هستند که در معرض خطرند، بخصوص اگر اولین رابطهٔ آنها باشد”.
قانون در این مورد چه میگوید؟
در بریتانیا، کنترل خشونتآمیز از سال ۲۰۱۵ جرم تلقی شده است و چنین تعریف میشود که رفتاری کنترلکننده که “اثرات جدی” بر همسر بگذارد و باعث شود حداقل دو بار دچار ترس از خشونت شوند یا موجب پریشانی و آزار جدی او شود.
اما همانند بسیاری از جرمها و خشونتهای خانگی، تعداد کسانی که با این جرم به زندان میروند هنوز بسیار کمتر از کسانی است که متهم به آن هستند.
خشونت رفتاری: چه کنیم اگر همسرمان ما را کنترل میکند؟