رضایت جنسی و تفاوت آن با آزار و یا خشونت جنسی چیست؟
به مناسبت ۱۶ روز نارنجی تا روز جهانی منع خشونت علیه زنان:
دانشکده حقوق دانشگاه میشیگان، در مقالهای که در ژورنال حقوقی ماه پیش منتشر کرده است، رضایت جنسی را از دیدگاه حقوقی این گونه تعریف کرده است: «توافق صریح و بدون ابهام دو طرف به برقراری رابطه جنسی به صورتی که طرفین مفهوم و معنای آن توافق را درک کرده باشند.»
اگر رضایت دو طرف هنگام برقراری رابطه ی جنسی نباشد، از آن به عنوان آزار و یا خشونت جنسی یاد می کنند. چند نکته در این خصوص: -رضایت جنسی ممکن است در هر نقطه از رابطه زناشویی و یا دوستی از سوی یکی از طرفین پس گرفته شود.
-رضایت جنسی باید کاملا داوطلبانه باشد. به عبارت دیگر رضایت به شروع رابطه جنسی در صورتی به شرط انجام عمل دیگری از سوی مرد مقید شده باشد، واقعی و حقوقی نیست. -توافق به شروع رابطه جنسی نباید تحت تاثیر عواملی مانند فشار روانی، احساسی، جسمی، مالی، تهدید، اجبار و ترس باشد.
-رضایت قبلی به روابط جنسی به معنای رضایت در برقراری روابط جنسی در آینده نیست.
-همه ما باید درباره رضایت طرف مقابل قبل از هر بار روابط جنسی احساس مسئولیت کنیم. این احساس مسئولیت بدین معنی است که اگر مطمئن نیستیم طرف مقابل به برقراری رابطه راضی است یا نه، قبل از آغاز رابطه جنسی درباره احساسش از او سئوال کنیم.
نکته : موقعیتهای زیر لزوما به مفهوم رضایت جنسی طرف مقابل نیست:
-رفتار و حرکات بدن، ظاهر فرد، نحوه لبخند زدن و طرز لباس پوشیدن
-قرار دو نفره و یا وجود روابط جنسی در روزها، ماهها و یا سالهای قبل
-ازدواج رسمی و یا غیر رسمی( بسیاری از تجاوزها در بستر زناشویی رخ میدهد و تجاوز در بستر زناشویی به جدیت و اهمیت تجاوز افراد مجرد تلقی میشود.)
-سکوت، عدم مقاومت، عدم تحرک و یا انفعال (پس از آغاز رابطه جنسی، سکوت و یا عدم پاسخ طرف مقابل به معنای رضایت او نیست.)
-ناتوانی (افرادی که تحت تاثیر الکل و یا مواد مخدر هستند، در حقیقت ناتوان از ابراز رضایت هستند. مصرف الکل معمولا سلاحی برای وانمود کردن رضایت طرف مقابل برای خشونتگر است.)
منبع : خانه ی امن
Photo from: makehimyours.com.au