احساس ناامنی، موجبات نیاز به قدرت در انسان را شعله ور می‌کند و این نیاز به قدرت در موقعیت های مختلف به اشکال متفاوتی بروز می‌کند. عوامل متعددی بر روی شیو های انتخابی جامعه یا خانواده، برای خروج از وضعیت ناامنی دخیل هستند که از مهمترین آنها واقعیت سنجی و رشد و بلوغ روانی است.

در صورت رشد نایافتگی جامعه یا خانواده، انکار و رفتن در نقش قربانی و به دنبال مقصر گشتن راهکارهای مرسوم و پذیرفته شده ای هستند. در حالی که فرد رشد یافته که از قالبهای سنتی جامعه و والدین عبور کرده، به دنبال خواسته خود رفته و راهکار برون رفت را جستجو می کند.

در فیلم برادران لیلا با خانواده ای ناامن مواجه می شویم که هر کدام همچون غریقی که به هر خار و خاشاکی چنگ می‌زند تا شاید از احساس ناامنی خود رهایی یابند بدون اینکه خواسته مشخصی داشته باشند و قدم در راه خواسته خود بگذارند. شاید بتوان گفت در این بین نقش ایگو رشد یافته که واقعیت سنجی بر اساس اینجا و اکنون دارد را لیلا ایفا می کند، تا جایی که دست به تابو شکنی هایی می زند که عرف و هنجار محسوب نمی‌شوند.

البته این تنبیهی که ترانه علیدوستی در نقش لیلا به گوش پدر می‌زند در واقع نشان از گذار جامعه مرد سالار ایران از سریال پدر سالار به برادران لیلا دارد. جامعه ای که هنوز راه زیادی برای عبور از احاطه روان مردانه بر روان زنانه می باید بپیماید. همانگونه که هنوز این احاطه نرینگی به وضوح دیده می شود حتی در انتخاب نام فیلم.

حسام فیروزی فروردین ۱۴۰۲